Görsellerle…
Mütevazı bir tahta parçasından kemanı, hepimizin aşina olduğu mükemmel dengelenmiş bir enstrümana dönüştürmek, elbette ki mükemmel bir zanaatkârlık gerektirir. O halde arkanıza yaslanın ve kemanın o nefis yaratılışına hayran kalın.
1. Başlangıç: bir ağaç seçimi
Sonunda bir keman olacak şey için farklı ağaçlar seçilir. Londralı keman yapımcısı Antoni Ruschil bu konuda şunları söyler: “Her enstrüman için seçtiğim ton odun en yüksek kalitede olmalıdır… Ahşabın yaşı, kesimi, damar hattı gibi süreçte dikkate alınması gereken birçok önemli faktör vardır, yoğunluk, nem içeriği, yansıma, rezonans, ses hızının yanı sıra parçanın doğal güzelliği. ” Resim: Antoni Ruschil
2. Hassas ölçümler yapmak
Ölçümler, geçmişteki ustalardan ilham alınarak yapılır. Antoni Ruschil ekliyor: “Bu adamlar zekiydi ve geometri, matematik, fizik ve estetiğin güzel prensiplerinden yararlanmayı bildiler … Bu tasarımlar ve oranlar o kadar mükemmel ki 450 yıl sonra hala kullanıyorum”. Resim: Antoni Ruschil
3. Araçlar ve hazırlık
San Jose, Kosta Rika’daki usta Luthier Juan Carlos Soto’nun atölyesindeki bir dizi alet. Resim: Yuri Cortez / AFP / Getty Images
4. Oluk açma – şekil oluşturma
Daha hassas ölçümler yapıldıktan sonra, Shehada Shalalda kemana kavis olarak bilinen kavisli şeklini vermek için parçayı bir dizi oyuk kullanarak oyuyor. Resim: Abbas Momani / AFP / Getty Images
5. Hassas tıraş
Keman yapımcısı Christophe Landon, şekli oyduktan sonra kemerin arkasını iyileştirmek için küçük bir Çin el rendesi kullanıyor. Resim: Stan Honda / AFP / Getty Images
6. F delikleri – ses ve güzellik
Sırp keman yapımcısı Jovan Popoviç, f delikleri arasındaki mesafeyi ölçüyor. Bu delikler, enstrümanın ayrıntılı ve temel bir özelliğidir ve sesin daha verimli bir şekilde yansıtılmasına olanak tanır. Fotoğraf: AP Fotoğrafı / Darko Vojinovic
7. F delikleri – hassas kesim
Roma’da bir Fransız keman yapımcısı olan Mathias Menanteau, keskin bir bıçak kullanarak delikleri keser. Bu işlemin hassasiyeti sabit bir el gerektirir. Resim: Gabriel Bouys / AFP / Getty Images
8. Muayene
Mathias Menanteau, ses projeksiyonunun önemli bir yönü olan f deliklerinin simetrisini inceliyor. Resim: Gabriel Bouys / AFP / Getty Images
9. Kenar kıvrımı hassasiyeti
Dekoratif astarlı kenarlar ‘kenar süsü’ olarak da bilinir. Aslında bunlar kemanın gövdesine işlenmiş 0.3 mm’lik ince lekeli akçaağaç ve armut ağacı şeritleridir. Alman keman yapımcısı Stefan-Peter Greiner, bu hassas detayı kaburga kenarlarına ekliyor. Resim: DPA / Basın Derneği Görselleri
10. Kalınlığın ölçülmesi
Kolombiyalı luthier Fredy Montoya, enstrümanın kalınlığını ölçüyor. Resim: Raul Arboleda / AFP / Getty Images)
11. Parşömeni oyma
Kaydırma(kemanın kıvrık ucu), enstrümanın boynuna dekoratif olarak oyulmuş uç parçadır. Şekli, logaritmik bir spiralinkine yaklaşır ve bir luthier’in becerisinin ve işçiliğinin bir göstergesidir. Keman yapımcısı Christophe Landon, ilk şekli oluşturmak için bir Japon testeresi kullanıyor. Resim: Stan Honda / AFP / Getty Images
12. Parşömeni mükemmelleştirmek
Fransız keman yapımcısı Mathias Menanteau, Roma’daki atölyesinde şekillendirmenin ileri bir aşamasında bir keman parşömeni üzerinde çalışıyor. Resim: Gabriel Şamandıralar / AFP / Getty Images
13. Cilalamaya hazırlık
Her şey bir araya getirildikten sonra keman cilalanmaya hazırdır. Burada keman yapımcısı Walther Mahr, tamamen ladin ağacından yapılmış, cilalanmaya hazır bir keman sergiliyor. Geleneksel olarak hem ladin hem de akçaağaçtan yapılan bu tamamen ladin versiyonlarının daha da iyi bir ses çıkardığı varsayılır. Resim: Daniel Karmann / DPA / Basın Derneği Görselleri
14. Verniğin pişirilmesi – yedi günlük bir süreç
Vernik, yedi günlük karmaşık bir işlemle hazırlanır. Fransız keman yapımcısı Mathias Menanteau, Roma’daki atölyesinde cilayı hazırlıyor. Bazı uzmanlara göre Stradivarius kemanlarının harika sesinin sırrı, yapımcının kullandığı verniktir. Henüz kimse tarifi yeniden yaratabilmiş değil … Resim: Gabriel Bouys / AFP / Getty Images
15. Vernik öncesi ve sonrası aşamalar
Antoni Ruschil, enstrümanı cilalama öncesi ve sonrası aşamalarda sergiliyor. “Reçineler ve yağ kullanıyor, malzemeleri en az yedi gün boyunca tutarlı bir şekilde rafine ediyor ve pişiriyor, yalnızca güzel görünmekle kalmayacak, aynı zamanda enstrümanın sesini yüzyıllar boyunca geliştirecek derin, zengin bir vernikle bitiriyor”. Resim: Antoni Ruschil
16. Köprünün yerleştirilmesi
Luthier Matthias Vorbrodt, Almanya’daki atölyesinde köprüyü keman üzerine koyuyor. Köprü, keman performansının merkezidir. Antoni Ruschil bize şunları söyledi: “Bunu ayarlamak, ses delikleri arasında eşit uzaklıkta durması, telin gerginliğini belirlemesi ve klavyeden yüksekliği ayarlaması gerektiği için tam bir sanattır. 1.9 gram ağırlığındaki bir şey için önemli bir iştir.” Resim: Fotoğraf: Alexandra Koerner
17. Kurulum
Süreç tamamlanmak üzere. Shehada Shalalda, Batı Şeria’nın Ramallah kentindeki atölyesinde bir keman kurdu. Bu süreç, enstrümanın yapabileceği en iyi sesi üretebilmesini sağlayan hassas bir süreçtir. Resim: Abbas Momani / AFP / Getty Images
18. Bitmiş enstrüman
Enstrüman tamamlandı ve çalınmaya hazır. 300 yıl sonra değerinin ne olacağını kim bilebilir?
19. Stradivarius – İdeal
Ve işte bu ideal bir keman… 2006 yılında müzayedede 3.54 milyon dolara satılan ‘Hammer’ Stradivarius. On sekizinci yüzyıl İtalyanları Antonio Stradivarius ve Giuseppe Guarneri ‘del Gesu’ tarihin en büyük keman yapımcıları olarak kabul edilir. Enstrümanları bugün titizlikle inceleniyor ve ideal İtalyan tarzı keman yapımının modelleri olarak kullanılıyor. Resim: Stan Honda / AFP / Getty Images
Kemanla ilgili ayrıntılı bilgi için buraya tıklayınız..